جمعیت دفاع از ملت فلسطین به مناسبت روز نکبت (روز اشغال سرزمین فلسطین) بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش تربت قدس در این بیانیه آمده است :
استعمارگر انگلیس در رأس آن‌هاست که سیاست و سلاح و نیروی نظامی و امنیتی و اقتصادی و فرهنگی آن و سپس دیگر دولت‌های مستکبر غربی و شرقی در خدمت این ظلم بزرگ به‌کار افتاد ملت بی پناه فلسطین در زیر چنگال بی‌رحم اشغالگران قتل عام و از خانه و کاشانه خود رانده شد. تا امروز هنوز یکصدم فاجعه انسانی و مدنی‌ای که به‌دست مدعیان تمدن و اخلاق در آن روزگار اتفاق افتاد به تصویر کشیده نشده و بهره‌ای از هنرهای رسانه‌یی و تصویری نیافته است. اربابان عمده هنرهای سینمایی و رسانه‌یی و تلویزیون و مافیاهای فیلم‌سازی غربی این را نخواسته و اجازه آن را نداده‌اند. یک ملت در سکوت قتل عام و آواره و بی‌خانمان شد ."بیانات ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله خامنه‌ای در کنفرانس پنجم حمایت از انتفاضه فلسطین :بیست و پنجم اردیبهشت (چهاردهم ماه مه) روز نکبت ملت فلسطین است. زیرا شصت و پنج سال پیش در چنین روزی جامعه فلسطین رسماً وارد بحران شد و رژیم صهیونیستی با غصب سرزمین فلسطین، در آن اعلام موجودیت کرد. اگر چه این روز را فلسطینیان روز نکبت ملت فلسطین می‌دانند اما به واقع این روز، روز نکبت ملت عرب و روز نکبت برای امت مسلمان و با نگاه به پیامدهای منفی تأسیس رژیم صهیونیستی در سرزمین غصب شده فلسطین برای جامعه بشری، این روز را باید روز نکبت جامعه بشری دانست. شصت و پنج سال پیش در چنین روزی دوسوم جامعه فلسطین یعنی 750 هزار نفر از جمعیت یک میلیون و سیصد هزار نفری آن، زیر آتش سنگین توپخانه و کشتارهای دسته جمعی به سه کشور هم‌جوار یعنی لبنان، سوریه و اردن رانده شدند. سپس در طول زمان از آن‌جا به ده‌ها کشور جهان پراکنده شدند. این فاجعه لکه ننگی است که بر دامن جامعه جهانی و نظام بین المللی نشسته است مشکلی که پس از شصت و پنج سال هنوز نتوانسته است آن را حل کند. امروزه جمعیت آوارگان فلسطینی حدود 6 میلیون نفر است و چشم به راه رسیدن زمانی‌اند که آزادانه به سرزمین خود و خانه و کاشانه خود برگردند. امروزه حل فقط این بخش از بحران فلسطین (یعنی آوارگان فلسطینی) که مورد تأکید قطعنامه 194 سازمان ملل نیز است، چالشی بزرگ برای جامعه جهانی است و بدون حل این معضل، قطعاً مسأله فلسطین حل نخواهد شد. آوارگان فلسطینی در کشورهای میزبان، زندگی سخت، اندوه بار و توأم با اهانت را می‌گذرانند. بعضاً در برخی از این کشورهای میزبان، آوارگان فلسطینی وجه‌المصالحه بحران‌ها و جریان‌ها رقیب و معارض قرار گرفته و وحشیانه سرکوب می‌شوند همان گونه که در اردن سپتامبر سیاه توسط حکومت وقت به سال 1970 رقم زده شد و ارتش اردن با همکاری قبایل عرب به اردوگاه‌های فلسطینی یورش بردند و جمع کثیری از فلسطینیان را قتل عام کردند. در سال 1982 با حمله رژیم صهیونیستی به لبنان، هزاران فلسطینی در صبرا و شتیلا با تبانی فالانژهای داخلی و اشغالگران صهیونیست کشته شدند. از سال 2012 تاکنون آوارگان فلسطینی مقیم اردوگاه های یرموک و فلسطین در کشور سوریه به دلیل بحران و جنگ نیابتی جریان‌های تروریستی وهابی و سلفی و القاعده علیه دولت سوریه، دچار نکبت مضاعف گشته‌اند و اردوگاه‌های فلسطینی از سوی تروریست‌ها معارض دولت به جبهه درگیری میان دولت و این جریان‌های جنگ طلب و تروریست تبدیل شده است. به همین دلیل فلسطینیان آواره ساکن این اردوگاه‌ها آوارگی در آوارگی را تجربه می‌کنند و در پارک‌ها و اماکن عمومی شهر دمشق به انتظار آرامش نششسته‌اند. این وقایع رنج و محنت مجدد مردم فلسطین را به وجدان بشری یادآور شده است و این ملت در تبعید، هم‌چنان در انتظار راه‌حل است و شرافت انسانی ایجاب می‌کند که همه ملل جهان در یافتن راه‌حلی برای آنان باشند. این نکته که رژیم صهیونیستی با اتکا به حمایت غرب و قدرت نظامی و نظام سیاسی بین‌المللی مبتنی بر قدرت، قطعنامه‌های بین‌المللی را زیر پا می‌گذارد و از بازگشت فلسطینیان به سرزمین مادری خود جلوگیری می‌کند، صحنه قابل تحمل برای امت اسلامی نمی‌تواند باشد. جامعه فلسطین به جامعه‌ای تعلق دارد که جمعیت آن بیش از یک میلیارد و شصت میلیون نفر است و از امکانات مختلف نظامی، صنعتی، کشاورزی و اقتصادی برخوردار است. قطعاً اگر اراده باشد، می‌تواند غرب را و بلکه نظام بین‌المللی را فلج کند. سکوت جهان اسلام در برابر بحران فلسطین، نمی‌تواند در هیچ معیاری قابل قبول باشد. امروزه فلسطین صحنه آزمون جهان اسلام است و اگر پای این بحران بایستد، غرب و قدرت‌های جهانی حساب خود را خواهند کرد و اگر در آن‌جا سکوت کند باید منتظر تهاجم همه جانبه غرب باشد. پدید آمدن بحران و ناامنی در عراق، لبنان، یمن و ده‌ها کشور اسلامی دیگر نتیجه این سکوت هست و خواهد بود. جمعیت دفاع از ملت فلسطین»
